نقد زندگی تاریخی حضرت محمد

حفصه گریه کنان نزد محمد آمد و گفت :
” کسی را که پیش تو بود دیدم . به خدا تو به من توهین کردی که در منزل من با ماریه گذراندی . اگر من از نظر تو خوار نبودم این چنین با من نمی کردی .”
حضرت محمد در صدد دلجوئی از حفصه برآمد و قسم یآد کرد که از آن پس ماریه بر او حرام باشد .
از حفصه نیز خواست که درباره این مطلب با سایر زنان محمد صحبتی نکند . ولی حسادت ، حفصه را برانگیخت تا داستان را با عایشه در میان گذارد

” هنگامی که پیغمبر با بعضی از زنان خود سخنی محرمانه گفت و همین که دیگران را از آن خبر داد و الله پیغمبر را آگاه ساخت. قسمتی از آن را با زن خود گفت و از قسمت دیگر چشم پوشید . و وقتی آن را به زن اطلاع داد گفت چه کسی آن را به تو خبر داد گفت دانای رازدان ” ( قرآن. سوره تحریم . آیه ۳)
چند روزی از این جریان گذشت . حضرت محمد از فکر ماریه غافل نمی شد . ولی قسمی که خورده بود مانع از آن بود که نیم شبی بدیدن ماریه برود .

این مشکل نیز با آیات ۱ و ۲ از سوره تحریم برطرف شد :

“ای پیغمبر چرا برای جلب رضایت زن های خود آنچه را که خدا بر تو حلال نموده است بر خود حرام میکنی .”
“همانا خداوند سوگندهای شما را بر شما حلال کرد و خدا صاحب اختیآر و مولای شماست . “( قرآن. سوره تحریم . آیه ۱ . ۲ )