انسان‌ها آنطور که معمولا پنداشته می‌شود از شامپانزه‌ها نشات نگرفته‌اند، بلکه تبار شامپانزه‌ها و انسان‌ها هر دو به یک نیای مشترک می‌رسد.
همین‌طور به راحتی می‌توان اینطور تصور کرد که شامپانزه‌ها، صرفا یک نسخه بدوی‌تر از انسان است که از پیشرفت‌هایی که انسان را به شکل کنونی در آورده محروم مانده است.
اما این کاملا اشتباه است.
به واقع شامپانزه‌ها به واسطه ماهیت مسیر تکاملی‌شان واجد سازگاری‌های خاص خود (و از جمله سازگاری‌های روانی) هستند که ما از آن‌ها بی‌بهره‌ایم.
برای فهم موضوع، مثالی می‌زنیم.
قطار و اتومبیل هر دو نیای مشترکی دارند که همان کالسکه‌های اسب‌دار است. اما کاملا بی‌معناست که فکر کنیم اتوموبیل، یک قطار پیشرفته‌تر است یا برعکس، چرا که در حقیقت هر یک از آن‌ها دارای سازگاری‌های منحصربه‌فردی هستند که برای برآوردن مقاصد معینی طراحی شده‌اند.
شامپانزه‌ها دارای ویژگی‌های سازشیِ خاص خود هستند که ما انسان‌ها آن‌ها را نداریم. و همچنین ما هم ویژگی‌های سازشیِ خاص خود را داریم که شامپانزه‌ها ندارند.
