| متولد | ۱۸ فوریهٔ ۱۸۳۸ برنو، امپراتوری اتریش |
|---|---|
| مرگ | ۱۹ فوریهٔ ۱۹۱۶ (۷۸ سال) مونیخ، امپراتوری آلمان |
| ملیت | اتریشی |
| تبار | فیزیک |
| محل کار | دانشگاه گراتس
دانشگاه کارلف |
| دانش‌آموختهٔ | دانشگاه وین |
| دلیل شهرت | عدد ماخ |
| دین | بی خدا |
ارنست والدفرید یوزف ونتسل ماخ (به آلمانی: Ernst Waldfried Josef Wenzel Mach) فیلسوف مشهور و فیزیکدان برجسته اتریشی در قرون نوزدهم و بیستم میلادی.
زندگی
در توراس، زاده شد. او که در مکانیک کلاسیک، دارای تئوری‌های ارزشمندی است، در شمار پیش‌گامان نظریه آلبرت اینشتین در مورد ایجاد مکانیک نسبیتی، جای دارد و نظریات خود را در دو جلد، به نام علم مکانیک، منتشر کرد.
ماخ، کرسی تاریخ و نظریه علم استقرایی در دانشگاه وین را بر عهده داشت. کار عمده او پرورش بیشتر تجربه گرایی بارکلی و هیوم بود.
اندیشه
به اعتقاد ارنست ماخ، در علم، تنها باید از واژگانی استفاده شود که به صورت تجربی قابل مشاهده‌اند و نمی‌توان در نظریه‌های علمی، از واژگانی مانند میدان الکتریکی استفاده کرد. گاهی از این دیدگاه، به عنوان تجربه گرایی خام، یاد می‌شود.
نخستین فیلسوفان علم و بیشتر فیزیک‌دانان و ریاضی‌دانانِ متمایل به منطق و فلسفه، از ماخ، پیروی نکردند.
مرگ
او در روز ۲۹ اکتبر ۱۹۱۶ (میلادی) درگذشت.
